#10 G’day mate!

We vliegen van Auckland naar Cairns met een tussenstop in Sydney. De stad Cairns is gelegen in Queensland, het noordelijke deel van de oostkust. Het gebied staat bekend om zijn prachtige Great Barrier Reef, het regenwoud en om zijn warme natte temperatuur. Het rif is vrij uitgerekt langs de oostkust van Australië, maar de bekenste toegang is vanaf Cairns of Port Douglas (een klein havendorp bovenin Queensland). Overigens is het leuk om te weten dat ze hier in Australië voor alles afkortingen en nicknames hebben. Dus in Bananaland (Queensland) liggen Cans (Cairns), Port Dougie (Port Douglas), Brizzy (Brisbane), The Ville (Townsville) , Cape Trib (Cape Tribulation) en Moss Angeles (Mossman). De eerste drie nachten verblijven we in een van de betere hostels tot nu toe, een fijn begin dachten wij zo. Prijs/kwaliteit is erg uit balans in het voordeel van de gasten. Shuttle service van- en naar het vliegveld, toegang tot de locale gym, een zwembad, onbeperkt WiFi en het gebruik van fietsen is inbegrepen. De toiletten en douches zijn meer dan netjes, het matras is een Auping en de airco staat perfect ingesteld. De ramen mogen niet open in verband met ongedierte, wat niet onverstandig is want die zijn er nogal in Australië. Ik denk dat iedereen wel een beetje weet wat er hier allemaal rond loopt, maar als het daadwerkelijk voor je neus staat, slaap je toch wat beter met de ramen dicht of een stevige hor. Cairns bestaat uit veel hostels en hotels met een lagoon (lokale badplaats) en een grote Mall in het centrum. Een van de eerste gang van zaken is het halen van een Australische simkaart. Met die op zak verkennen we het centrum, eten en drinken we wat en bezoeken we het Aqua Marine Centre. De volgende dag chillen we bij de lagoon en spreken we ‘s avonds af met Joseph, een van de Indische broers die we hebben ontmoet tijdens de Copland Track in New Zealand. Hij nodigt ons uit om bij zijn favoriete restaurant te eten. We worden gastvrij getrakteerd op een gezellige avond en sluiten af met een heerlijke cocktail. 

Het is tijd om onze campervan op te halen bij Jucy Rentals voor de komende twee weken. Met deze campervan rijden we, inclusief kleine detours, van Cairns naar Brisbane. We hebben dit keer voor een wat grotere en fully self-contained camper gekozen. Het kost iets meer maar je slaapt ruimer, de camper is hoog genoeg om in te staan, er zit een klein keukentje in inclusief twee gaspitten, koelkast en wasbak en je hoeft er ‘s nachts niet uit om naar het toilet te gaan. Dat laatste was eigenlijk een van de belangrijkste eisen. Je wil geen nachtelijke wandelingen maken in het donker op een onbelichte camping in Australië. We ontvangen de sleutels en moeten zelf een checkronde doen om de camper na te lopen. De krasjes en deukjes staan netjes omcirkelt op het checkformulier, maar wanneer we de binnenkant checken merken we dat de koelkastdeur eraf valt bij het openen. Het wordt ter plekken gerepareerd en we moeten even wachten. Na de reparatie springen we de auto in met een gezonde lust voor avontuur. Het moment dat we de straat uitrijden valt ons nog wat op, waar is de bijbehorende navigatie? We parkeren de auto en lopen terug. ‘’O ja.. oeps vergeten’’ zegt mevrouw. Naja goed, kan gebeuren... Eerst maar eens boodschappen doen om die koelkast te vullen! Net buiten de stad zit een Coles, waarvan we hebben gehoord dat dit naast de Aldi qua prijs-kwaliteit de beste supermarkt is. Voordat we boodschappen doen schiet er bij Dineke iets te binnen. Ze heeft ons helemaal niet laten zien waar het toilet zit in de camper?! We doorzoeken de camper en trekken alles open: NERGENS?! Stom natuurlijk dat we er niet ter plekke naar hebben gevraagd. We bellen op en krijgen een slap excuus dat voorgaande gebruikers het nooit hebben gebruikt omdat je het zelf moet schoonmaken. Om deze reden zit het niet meer standaard ingebouwd, maar kan je een portable toilet meekrijgen op verzoek. Deze zal wel als nog buiten gebruikt moeten worden... We baalde enorm, want voor hetzelfde geld kan je een normale auto huren en de nachten in hostels verblijven inclusief airco. Daarnaast hadden wij ons voorgesteld te gaan kamperen op gratis freedom-campings wat hier bijna overal mag wanneer je een fully self-contained camper hebt waar wij op dit moment niet meer voor in aanmerking komen. Maar, het is niet anders! We stellen ons weer positief op en doen boodschappen voor de komende twee weken. 

De boodschappen zijn gedaan, we stellen de navigatie in en rijden naar Cape Tribulation. Cape Trib is gelegen in het Daintree regenwoud ten noorden van Port Douglas. Onderweg stoppen we bij Mossman Gorge, een prachtige- en heilige aboriginal plek waar je kan zwemmen in een zoetwater rivier. Het regenwoud is adembenemend mooi en we zien de meest bizarre planten en bomen die we nog nooit eerder hebben ontdekt. Na onze relatief korte stop rijden we verder naar boven en nemen een pontje over een zoutwater rivier waar je liever niet een duikje in  neemt. We komen aan bij PK’s Jungle Village, hier heeft Dimitrie (goede vriend van Katja) vroeger gewoond en gewerkt toen hij door Australië reisde. Het resort bevindt zich midden in het regenwoud en naar mate het donkerder wordt, hoe meer rare geluiden er uit de bosjes en bomen komen. Het eten wordt bereidt in een keuken met spinnen zo groot als een gemiddelde kinderhand, maar ach - het hoort er allemaal bij. Later op de avond spelen we spelletjes en drinken we gezellig aan de bar waar Dimitrie vroeger heeft gewerkt. Terug in de camper gooien we alle deuren en ramen dicht waardoor het niet meer vol te houden is door de broeiende warmte (30 graden?!). We besluiten apart van elkaar te slapen, ik boven en dien onder. Het dakraam inclusief stevige hor kan gelukkig wel open. Maar dat is dan ook gelijk het enige! Bij het opmaken van het bed valt ons op dat we geen hoeslaken hebben meegekregen. De kussens die het matras moeten voorstellen stinken enorm naar andermans zweet en er is niks om het matras mee te bedekken. Het zal dus niet de eerste keer zijn dat iemand zonder hoeslaken heeft geslapen, of hoort het gewoon zo in deze camper? 

Na de eerste nacht zonder slaap is het duidelijk dat we het de volgende nacht anders moeten doen, anders is het simpelweg niet vol te houden. We gebruiken nu het dekbedovertrek als hoeslaken en slapen samen beneden. We kwamen erachter dat de schuifdeur van de auto niet op slot gaat als je de auto in z’n geheel op slot draait. Alles draait in het slot behalve de schuifdeur. Je moet dus zo een 10x op een dag de schuifdeur van binnen op slot doen om vervolgens de auto door te klimmen en op de reguliere manier de rest op slot draaien. Dineke opent de schuifdeur vanbinnen en stapt  de camper uit om te gaan douchen, nog half slapend loop ik erachteraan en doe de schuifdeur op slot. Ik ga douchen en zoals gewoonlijk kom ik als eerste weer terug bij de camper. Ik probeer de voordeur open te maken maar hij zit op slot... Nee hé... Dit meen je niet... Je moet je even voorstellen dat ik daar halfnaakt met mijn handdoek om mijn middel, met mijn toilettas en een bezwete vieze onderbroek in mijn hand op de camping sta. Ik heb onszelf buitengesloten binnen 24 uur, de sleutels liggen in de camper, wat moet ik doen, hoe kom ik binnen? Ik kijk naar boven, zie het dakraampje open staan en zie maar een kans om nog naar binnen te komen voordat Dineke klaar is met douchen. De camper is 3M hoog en ik loop rondjes om de camper om te kijken hoe ik boven op het dak kom. Naast ons op de camping staat een Fries stel waar Dineke eerder al een babbeltje mee had gemaakt (als friezen onder elkaar). Er staat mij nog een ding te doen en dat is die jongeman om hulp vragen. Ik stap halfnaakt op hem af en zeg ‘’Ik ga je even iets heel raars vragen’’ waarop hij nuchter antwoord ‘’dat mag, wat is er aan de hand?’’. Ik leg hem het verhaal uit en hij begint natuurlijk te lachen. Hij vraagt zich af of ik wel door het dakraam pas. Naast het feit dat ik een aantal kilo’s kwijt ben, weet ook ik het antwoord niet op die vraag, maar ik ga het in ieder geval proberen. De Friese jongen is vrij lang en door middel van een ouderwets pootje kom ik al snel op het dak terecht. Ik laat mij als een soort van James Bond naar beneden zakken en bereik de achterbank. Met veel gelach kloppen we elkaar op de schouders. Uiteindelijk heb ik het allemaal opgebiecht en kunnen we er hard om lachen!

We doen een aantal geadviseerde wandelingen door het regenwoud die allemaal uitkomen op het strand. Ze noemen het hier ook wel; where the rainforest meets the ocean. Vanaf het strand kunnen we de krokodillen in het water zien liggen en springen ze af en toe uit het water om een vogel of een vis te vangen. Deze krokodillen heten overigens Salty’s, enig idee waarom? Juist, omdat ze in zoutwater leven natuurlijk! Hoe zullen de zoetwater krokodillen dat heten? Freshy’s, eyy mate! Nou goed - we rijden rustig weer naar beneden en nemen het pontje terug. Het volgende op de agenda is Port Douglas en het uitstapje naar de Great Barrier Reef. In Port Douglas verblijven we op een van de voordeligste campings en drie keer raden wie we daar tegenkomen, de Friezen die mij hebben geholpen in Cape Tribulation! We hebben het gezellig met elkaar en gaan daarna weer verder met z’n tweeën het dorpje in. We halen een ijsje in de haven, op advies van Joseph, en lopen langzaam terug naar de camping om te eten en op tijd naar bed te gaan. Je moet namelijk vroeg op als je de boot wilt halen naar de Great Barrier Reef. 

Het is zover! We gaan één van de zeven wereldwonderen beamen. De reden dat we een tour hebben geboekt vanuit Port Douglas en niet vanuit Cairns is omdat het rif hier veel kleurrijker is, minder beschadigt/dood en de variatie aan zeedieren is groter. De boot vertrekt stipt op tijd en we hebben gelukkig mooi weer. We gaan naar 3 verschillende spots waarvan de een nog mooier dan de andere. Het rif ligt zo hoog aan het water level dat je soms nog niet eens 30cm boven het rif snorkelt. Het rif varieert zich van turquoise-blauw tot bordeaux-rood en van gif-groen tot kanarie-geel. We zwemmen rond tussen duizenden vissen in allerlei kleuren, bijzondere kwallen en als toppunt hebben we zelfs een aantal haaien en barracuda’s voorbij zien zwemmen. De haaien waren op nog geen 3m afstand bij ons vandaan en zijn zo’n 1,5m tot 2m lang. Natuurlijk is het eng, en heeft Dineke de blauwe plekken op mijn arm geknepen, maar het was vooral erg facsinerend, mooi en bijzonder. Op de boot maken we vrienden met een jong Amerikaans stel, we kunnen erg met ze lachen en de dag vergaat snel. (Dat rijmt!)

Eenmaal aangekomen op de camping beginnen we met eten koken. Tijdens het koken komt het ineens met tropische pijpenstelen de hemel uit zetten. Ik weet niet of één van jullie wel eens een stortbui in het regenwoud heeft meegemaakt. Ik namelijk wel, maar deze was echt wel macht 100 vergeleken met de voorgaande regenbuien in mijn leven. Op dat moment realiseerde ik mij dat het dakraam van de camper nog open stond. Ik gooi mijn telefoon op tafel, ren op mijn slippers, door het donker in de stortende regen terug naar de camper. Onderweg verlies ik slipper nummer 1. Ik sla het dakraam dicht en ren als een gek weer terug. De camping paden zijn getransformeerd in stromende rivieren en daar verlies ik slipper nummer 2. Als een verzopen katje op bloten voeten kom ik aan bij de camping keuken. Het is zo donker en regent zo hard dat ik niet eens twijfel om te gaan zoeken naar mijn slippers. Naast de stortbui begint het ook nog te onweren. Dit blijft zich de hele nacht voortzetten en we moeten onze avond in de camper doorbrengen. 

Na een enorm benauwde nacht met veel onweer loop ik op mijn blote voeten te zoeken naar mijn slippers. Na een mislukte poging vind Dineke ze vlak voor vertrek! We rijden langs Etty beach voordat we doorrijden naar de watervallen die we willen bezoeken. Er is ons verteld dat hier veel Cassowarry’s rondlopen die wij graag nog willen spotten. Voordat we het strand bereiken zien we er al eentje langs de weg staan. SCORE! De Cassowarry is moeilijk te spotten omdat ze uitstervende zijn en het legt maar een ei per jaar. Het is een bijzonder groot beest wat veel weg heeft van een struisvogel. Net zoals de struisvogel kan het beest niet vliegen. Het is een van de grootste en zwaarste vogels ter wereld, hij kan ongeveer 2m lang en 1,5m breed worden, heeft een hoorn boven op z’n hoofd en grote scherpe klauwen. Hierom de gevaarlijkste vogel ter wereld! We rijden verder naar de watervallen en genieten van de rivieren en natuurlijk zwembaden. Het regent constant, maar dat maakt niet uit want het is bloedheet en we zijn toch al nat. Met onze natte zwemspullen springen we terug in de auto en rijden door naar Mission beach. Een bekend strand gelegen tussen Cairns en Townsville. Prachtige lange stranden met ongelofelijk mooi uitzicht op zee. Het was weer een bijzonder week met veel bijzondere gebeurtenissen. Alright laddies, see ya!